Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Είδα στην Ανθοκομική της Κηφισιάς

Η Ανθοκομική έκθεση γίνεται μέσα στο Αλσος της Κηφισιάς. Ο χώρος σήμερα είναι πολύ πιο ευχάριστος συγκριτικά με τις παλιότερες εκθέσεις. Ο επισκέπτης δεν είναι στριμωγμένος και έτσι μπορεί να χαρεί τη βόλτα του σε έναν ιστορικό χώρο πρασίνου όπως είναι το Άλσος της Κηφισιάς. Και αν θέλει να ψωνίσει κάτι (σίγουρα θα θελήσει γιατί υπάρχουν πολλοί ... φυτικοί πειρασμοί) οι τιμές είναι καλές. Αλλά κι αν δεν ψωνίσει σίγουρα θα πάρει μαζί του φεύγοντας ιδέες, πληροφορίες και γνώσεις. 

Παρακάτω θα βρείτε μερικά φυτά που με εντυπωσίασαν κυρίως επειδή δεν τα βρίσκει κανείς συχνά στα κέντρα κήπου και τα φυτώρια ενώ θα τους άξιζε σίγουρα κάτι καλύτερο. Δεν τα είδα όλα και έτσι πιστεύω ότι σύντομα θα επανέλθω στο θέμα. Επίσης, τις αγορές μου τις ξεκίνησα αλλά δεν τις έχω ολοκληρώσει ακόμη.   

Καπουτσίνος ή ναστούρτιο με βρώσιμα άνθη (φωτ. Τ.Α.)
Αρωματικά φυτά και βότανα είδα σε πολύ μεγάλη ποικιλία. Παλιά έβρισκες ένα θυμάρι, μία λεβάντα, μία ρίγανη κ.ο.κ. Σήμερα θα βρει κανείς διαφορετικά είδη λεβάντας, ή θυμαριού (κάτω) αλλά και κρίταμο και καπουτσίνους (επάνω) και ένα σωρό άλλα που δεν τα θυμάμαι τώρα.
Σπορόφυτα λαχανικών βρίσκεις σε πολλά περίπτερα όμως σε ορισμένα υπάρχουν και κάποιες παλιές πιο «παραδοσιακές» ποικιλίες, όπως οι «τσούσκες», οι μικρές καυτερές πιπερίτσες της δυτικής Μακεδονίας και η «καρδιά του βούβαλου», η μεγάλη νόστιμη ντομάτα.

Κεράκι ή Χόγια της ποικιλίας Bella
Το κεράκι (Hoya carnosa) είναι γνωστό φυτό και μάλιστα αρκετά δημοφιλές χάρη στα πολύ αρωματικά λουλούδια του. Όμως η  Hoya lanceolata Bella που είδα στην Ανθοκομική είναι κάτι καινούργιο. Γίνεται πολύ μικρότερη από το κοινό κεράκι. Στην Έκθεση την είδα στηριγμένη πάνω σε μικρές πέργκολες, όμως πιστεύω ότι η ιδανική θέση της είναι να κρέμεται κάπου γιατί έτσι φαίνονται καλύτερα τα λουλούδια της.
Κεράκι ή Χόγια
Τα αρωματικά άνθη της Hoya lanceolata Bella (φωτ. Τ.Α.) 

Η λαδανιά έχει μεγάλη αντοχή στην ξηρασία και όμορφα άνθη την άνοιξη. Ενώ είναι πολύ διαδεδομένη στην εξοχή, σπάνια τη βρίσκουμε στους κήπους μας.  (φωτ. Τ.Α.)
Η λαδανιά (επάνω) και ο λωτός - Lotus berthelotii (κάτω) είναι δύο ξηροφυτικά καλλωπιστικά, δηλαδή αντέχουν πολύ στην ξηρασία και ταυτόχρονα έχουν εντυπωσιακή ανθοφορία. Αμφότερα δεν τα βρίσκει κανείς συχνά σε κέντρα κήπου. (φωτ. Τ.Α.)
Στο τμήμα όπου βρίσκονται τα περίπτερα πώλησης ο χώρος είναι άνετος και εντυπωσιακός. Η άνεση οφείλεται στην καλύτερη χωροθέτηση των περιπτέρων ενώ για την καλή εντύπωση έχουν φροντίσει οι πωλητές. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όμως όχι όλοι, έχουν τοποθετήσει έτσι τα φυτά τους ώστε ο επισκέπτης να εντυπωσιάζεται. Αυτό όσο κι αν ακούγεται απλό και δεδομένο δεν συνέβαινε τα παλιότερα χρόνια.

Κατασκευή και διάφορα είδη ορχιδέας, φτέρες και αερόφυτα στηριγμένα επάνω σε ξερόκορμό δέντρου. Η κατασκευή δεν βρίσκεται σε εκθεσιακό περίπτερο αλλά σε κοινό περίπτερο πώλησης. (Φωτ. Τ.Α.)


Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Ανθισμένες μαμιλάριες

Στη βεράντα και στην αυλή έχουμε ένα σωρό διαφορετικές μαμιλάριες. Μου φαίνονται όλες ίδιες ή σχεδόν ίδιες αλλά όταν ανθίσουν καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για διαφορετικά βοτανικά είδη ή και ποικιλίες. Κάθε άνοιξη γεμίζουν από λουλουδάκια που εμφανίζονται λίγο χαμηλότερα απ’ την κορυφή σχηματίζοντας ένα στεφάνι γύρω από το «σώμα» του φυτού. Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες τα λουλούδια έχουν μεγάλη ποικιλία αποχρώσεων. Τα ανθάκια μένουν 7-8 εβδομάδες πάνω στο φυτό. Μετά, στη θέση τους εμφανίζονται μικρές κόκκινωπές κάψες γεμάτες από σποράκια. 
Μαμιλάρια
Τα λουλουδάκια δεν είναι χάρτινα, είναι αληθινά (φωτ. Τ.Α.)
Οι μαμιλάριες είναι μικροί κάκτοι που βοτανικά κατατάσσονται στο γένος Mammillaria. Το σχήμα των φυτών είναι κυλινδρικό ή σφαιρικό. Άλλα είδη διακλαδίζονται, βγάζοντας παραφυάδες ενώ άλλα είναι μοναχικά. Τα τελευταία καθώς μεγαλώνουν, διακλαδίζονται με διχοτόμηση της κορυφής τους. Οταν χαθούν τα λουλούδια, αν θέλεις να τις ξεχωρίσεις, πρέπει να παρατηρήσεις το σχήμα, τον αριθμό και το χρώμα των μικρών αγκαθιών τους. Προσωπικά, δεν ασχολήθηκα να μάθω να αναγνωρίζω τα διάφορα είδη, όμως οι φανατικοί τους φίλοι τα καταφέρνουν. Ετσι, στις φωτογραφίες που ακολουθούν δεν αναφέρεται το όνομα του είδους ή της ποικιλίας. Όποιος έχει την υπομονή να τις δει, αμέσως μετά θα βρει τις βασικές οδηγίες για την καλλιέργειά τους. 

Μαμιλάρια
Τα λευκά είναι τρίχες και όχι αγκάθια (φωτ. Τ.Α.)
Μαμιλάρια
Αυτή η μαμιλάρια έχει πολύ λεπτά και εύθραυστα αγκάθια. Η μεταφύτευσή της θέλει προσοχή για να μη σπάσουν τα αγκάθια. (φωτ. Τ.Α.)  

Μαμιλάρια
Καφέ-κόκκινα αγκάθια με μικρό άγκιστρο στην άκρη τους (φωτ. Τ.Α.)
Μαμιλάρια
Σφαιρική μαμιλάρια με πολύ πλούσια ανθοφορία (φωτ. Τ.Α.)
Μαμιλάρια
Τα πυκνά κοκκινωπά αγκάθια κάνουν τη μαμιλάρια αυτή να δείχνει κόκκινη, ενώ το «σώμα» της είναι πράσινο (φωτ. Τ.Α.)

Μαμιλάρια
Σε αυτό το είδος οι παραφυάδες αναπτύσσονται προς το πλάι και έτσι κάποια στιγμή φτάνουν στο σημείο να ακουμπούν στο χώμα της γλάστρας, τότε πια το πότισμα θέλει προσοχή για να μη σαπίσουν τα φυτά. (φωτ. Τ.Α.)

Μαμιλάρια
Αγκάθια καφέ σκούρα σχεδόν μαύρα, μάλλον σκληρά (φωτ. Τ.Α.)
Μαμιλάρια
Τα αγκάθια εδώ είναι μεγάλα με άγκιστρο στην κορυφή τους (φωτ. Τ.Α.)
Μαμιλάρια
Mammilaria vetula ή M. gracilis, το φυτό είναι μικρό αλλά βγάζει πάρα πολλές παραφυάδες και μάλιστα αναπτύσσεται γρήγορα γεμίζοντας τη γλάστρα (φωτ. Μ.Β.)

Μαμιλάρια
Συγκριτικά με άλλα είδη μαμιλάριας το συγκεκριμένο έχει μεγάλα άνθη, διαμέτρου 2-3 εκ. 
Μαμιλάρια
Τα λουλούδια ανοίγουν σταδιακά και έτσι το φυτό μένει ανθισμένο για πολλές εβδομάδες (φωτ. Τ.Α.)

Πότισμα, μεταφύτευση, λίπασμα, θέση και αντοχή στο κρύο 
Η καλλιέργειά τους είναι μάλλον εύκολη: Δεν τις ποτίζεις ποτέ το χειμώνα. Νερό δίνουμε απ’ τον Μάρτιο ή Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, μόνον όταν το χώμα έχει στεγνώσει καλά. Ποτίζοντας αποφεύγουμε να βρέξουμε το φυτό. Για τη μεταφύτευση η καλύτερη στιγμή είναι προς το τέλος της άνοιξης. Αν μεταφυτεύουμε κάθε 2-3 χρόνια στην αμέσως μεγαλύτερη γλάστρα δεν χρειάζεται να δίνουμε λίπασμα. Αν χρειαστεί θα λιπάνουμε μία φορά το χρόνο προς το τέλος της άνοιξης, δίνοντας πολύ αραιή δόση από ειδικό λίπασμα για κάκτους ή για ντομάτες. Η ΕΕΚΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Κάκτων και Αλλων Παχύφυτων) συστήνει να βάζουμε σε ηλιόλουστες θέσεις τις μαμιλάριες που έχουν λευκά αγκάθια και σε ελαφριά σκιά όλες τις άλλες. Συμφέρει να τις τοποθετούμε σε σημεία με καλό αερισμό για να αποφύγουμε προβλήματα από τις απαίσιες ψώρες και τα άσχημα κοκκοειδή. Με το κρύο, τουλάχιστον στη νότια Ελλάδα δεν έχουν πρόβλημα, αφού αν το χειμώνα μένουν απότιστες αντέχουν ακόμη και όταν το θερμόμετρο πέσει στο 0 ℃.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Αττική Οδός και πράσινο

ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ, η συμβολή της στην αναπνοή του Λεκανοπεδίου. Βιολογική εξέλιξη και ποιοτική διαχείρηση του έργου.

Διάλεξη με ομιλητή τον γεωπόνο-κηποτέχνη Γιάννη Σπαντιδάκη, που διοργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015, στις 19:00

Χώρος: Ιερά Οδός 75, Βοτανικός, Αθήνα
Αμφιθέατρο Συνεδριακού Κέντρου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αυτό βρίσκεται στο χώρο του Γεωργικού Μουσείου. Στον χάρτη θα το βρείτε με τον αριθμό 12 κάτω αριστερά. 




Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Είναι ορνιθόγαλα;

Τα λουλουδάκια στις φωτογραφίες φυτρώνουν μόνα τους στην αυλή εδώ και μερικά χρόνια. Εμφανίζονται κάθε άνοιξη, περίπου τον Απρίλιο. Στην αρχή ήταν ένα-δύο μόνον, όμως με τα χρόνια έφτιαξαν μία υπέροχη, πυκνή συστάδα. Πρέπει να είναι κάποιο είδος ορνιθόγαλου (Ornithogalum sp.). Αλλά ποιό; Μήπως μπορεί κάποιος να το αναγνωρίσει; 

ορνιθόγαλα

ορνιθόγαλα

ορνιθόγαλα

Σε άλλα σημείο του κήπου, πολύ πιο ηλιόλουστο, αυτοφύεται ένα ακόμη ορνιθόγαλο που ανθίζει λίγο πιο αργά απ' το προηγούμενο. Αυτό μου φαίνεται ότι είναι το Ornithogalum arabicum

 ορνιθόγαλα

ορνιθόγαλα


Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Φυτά με ονοματεπώνυμο

Για την πικροδάφνη κυκλοφορούν διάφοροι μύθοι. Όπως ότι δεν αντέχει καθόλου στην παγωνιά. Στην πραγματικότητα υπάρχουν ποικιλίες με μικρή αντοχή αλλά και ποικιλίες που τα βγάζουν πέρα ακόμη κι αν το θερμόμετρο πέσει μερικούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Μία απ’ αυτές είναι η Album Μaximum που τα βγάζει πέρα ακόμη και όταν το θερμόμετρο γράψει -8 ℃. Μύθος είναι και το ότι δύσκολα ευδοκιμούν σε γλάστρες. Οι μικρόσωμες ποικιλίες, όπως είναι η Red Beauty, τα καταφέρνουν πολύ καλά στον περιορισμένο χώρο ενός φυτοδοχείου. Η συγκεκριμένη ποικιλία γίνεται 1 μ. ψηλή και επιπλέον αντέχει ακόμη και στους -6 ℃. 
Πικροδάφνη
Η πικροδάφνη Petit Salmon είναι κατάλληλη και για καλλιέργεια σε γλάστρα γιατί είναι μικρόσωμη, φτάνει το 1 μ. σε ύψος. Εχει πολύ μικρή αντοχή στην παγωνιά αφού το υπέργειο μέρος της χαλάει όταν το θερμόμετρο πέσει στους 0 C. (Φωτογραφία του/της Shlomi Fish από το Tel Aviv, Israel μέσω των Wikimedia Commons, σύνδεσμος)
Οι παραπάνω ποικιλίες πικροδάφνης, και πολλές ακόμη, υπάρχουν στην ελληνική αγορά, και είναι μάλιστα ελληνικής παραγωγής. Όμως είναι πολύ δύσκολο να τις εντοπίσει ο πελάτης γιατί τα περισσότερα κέντρα κήπου και φυτώρια δεν γνωρίζουν ότι έχουν αυτά τα φυτά! 
Αν πάει κανείς σε ένα κέντρο κήπου καλοκαίρι, που οι πικροδάφνες είναι ανθισμένες και ζητήσει την προαναφερθείσα Red Beauty, είναι απίθανο να τη βρει. Θα του δείξουν σίγουρα πικροδάφνες με άνθος κόκκινο, με μονή σειρά πετάλων, με διπλή ή με τριπλή, αλλά δεν θα γνωρίζει κανείς αν κάποια απ' αυτές είναι η Red Beauty. Πιο δίπλα θα υπάρχουν και κίτρινες και ροζ και λευκές. Αν ο πελάτης πάει το χειμώνα στο κέντρο κήπου, που οι πικροδάφνες συνήθως δεν είναι ανθισμένες, μάλλον δεν θα ξέρουν ούτε τα χρώματα των λουλουδιών τους. 
Πικροδάφνη

Πικροδάφνη
Και οι δύο πικροδάφνες είναι ροζ, η επάνω έχει  τριπλή σειρά πετάλων ενώ η κάτω μονή.  Όμως, πόσο μεγάλες γίνονται; Πόσο αντέχουν στο κρύο; Αν ξέραμε το όνομα της ποικιλίας τους, θα είχαμε και τις απαντήσεις. (φωτ. Τ.Α.)
Τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν ότι οι επαγγελματίες του πρασίνου, φυτωριούχοι και ιδιοκτήτες κέντρων κήπου πρέπει να αρχίσουν να μαθαίνουν τι είναι αυτό που πουλάνε. Ενώ οι καταναλωτές πρέπει να μάθουν τι είναι αυτό που θέλουν να αγοράσουν. 
«O καταναλωτής δεν νοιάζεται για τα ονόματα» μπορεί να πει κάποιος επαγγελματίας. Και θα έχει δίκιο! Ομως ο καταναλωτής δεν νοιάζεται, γιατί κανείς δεν του εξήγησε, για ποιό λόγο θα έπρεπε να νοιάζεται. Κανείς δεν του είπε ότι η τριανταφυλλιά Piano (υπάρχει στην ελληνική αγορά) μπορεί να έχει λιγότερο άρωμα από άλλες όμως θα χρειαστεί πολύ λιγότερη φροντίδα γιατί είναι πολύ ανθεκτική στο ωίδιο και τη μαύρη κηλίδωση. Του είπαν μόνον, «είναι κόκκινη, βγάζει συνέχεια μεγάλα τριαντάφυλλα και είναι όμορφη». Αλλά αυτά δεν φτάνουν.

Τα παραπάνω είναι περίληψη άρθρου μου που δημοσιεύθηκε στο επαγγελματικό περιοδικό «Φυτοnet news» το Σεπτέμβριο του 2014.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Πού φυτεύουμε την τριανταφυλλιά;

Σε λίγες εβδομάδες στα κέντρα κήπου θα υπάρχουν ανθισμένες τριανταφυλλιές και μάλιστα θα είναι στην πρώτη σειρά έτσι ώστε να τραβάνε τα βλέμματα των πελατών. Σίγουρα σε βάζουν σε πειρασμό. Όμως πριν αγοράσουμε είναι προς το  συμφέρον μας να σκεφτούμε που θα την φυτέψουμε. Το ελάχιστο απαραίτητο για την τριανταφυλλιά είναι το φως του ήλιου. 
Τριανταφυλλιά
Αναρριχώμενη τριανταφυλλιά στον Ανθώνα του Διομήδειου Βοτανικού Κήπου (φωτ. Δ.Α.)
Η τριανταφυλλιά για να ευδοκιμήσει πρέπει να φυτευτεί σε θέση ηλιόλουστη. Συγκεκριμένα πρέπει να δέχεται άμεσα το φως του ήλιου τουλάχιστον 8 ώρες την ημέρα. Διαφορετικά θα έχει πολύ λίγα τριαντάφυλλα και η φυλλωσιά της θα είναι φτωχική και αραιή. Ταυτόχρονα, το φυτό θα είναι πιο ευαίσθητο σε προσβολές από εχθρούς, όπως είναι οι μελίγκρες, και ασθένειες όπως είναι ο περονόσπορος. Αυτά ισχύουν εξ ίσου για όλα τα είδη, θαμνώδεις, αναρριχώμενες,  μινιατούρες κ.λπ. Η τριανταφυλλιά δεν αντέχει στη σκιά και χρειάζεται το φως του ήλιου!  

Τριανταφυλλιά
Η συγκεκριμένη τριανταφυλλιά βρίσκεται δίπλα στη σκιά ενός μεγάλου δέντρου, όχι όμως και μέσα σε αυτή. Το δέντρο δεν φαίνεται στην εικόνα όμως βρίσκεται στα αριστερά της τριανταφυλλιάς. Προσέξτε πως είναι στραμμένο όλο το φυτό προς τα δεξιά καθώς προσπαθεί να φτάσει στο φως του ήλιου. (φωτ. Τ.Α.)

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Κάκτοι και παχύφυτα για σκιά;

Κάποιος ανώνυμος αναγνώστης του μπλογκ αναζητά «μερικούς κάκτους που να τους αρέσει η σκιά». Οι κάκτοι που προτιμούν συνθήκες μειωμένου φωτισμού είναι λίγοι, όμως υπάρχουν μερικά παχύφυτα που τα καταφέρνουν καλύτερα. 
Να θυμήσω εδώ πως οι κάκτοι είναι μία κατηγορία παχύφυτων. Με άλλα λόγια όλοι οι κάκτοι είναι παχύφυτα όμως όλα τα παχύφυτα δεν είναι κάκτοι. Οι διαφορές μεταξύ τους δεν είναι της παρούσης στιγμής. Στη συνέχεια θα βρει κανείς όρους όπως «φιλτραρισμένο φως» κ.ά., η εξήγηση τους με παραδείγματα βρίσκεται στο τέλος του άρθρου.

Α. Κάκτοι
Εχίνοψη (Echinopsis): προτιμά φιλτραρισμένο φως το καλοκαίρι αλλά ηλιολουστη θέση το χειμώνα.
Εχίνοψη
Εχίνοψη (Echinopsis), φωτ. Τ.Α.
Αστρόφυτο (Astrophytum): προτιμά το δυνατό φως όχι όμως την ηλιόλουστη θέση. 
Αστρόφυτο
Αστρόφυτο (Astrophytum), φωτ. Τ.Α.
Αστρόφυτο
Αστρόφυτο (Astrophytum), φωτ. Τ.Α.
Κρυπτοσέρεος (Cryptocereus): ευδοκιμεί σε ημισκιερές θέσεις.  
Φερόκακτος (Ferocactus): Πάει καλά σε θέσεις που δέχονται φιλτρταρισμένο φως. 
Υλοσέρεος (Hylocereus) και Σελενισέρεος (Selenicereus): Είναι αναρριχώμενοι κάκτοι με υπέροχα άνθη που προτιμούν την ημισκιά.  
Μαμιλάρια (Mammilaria):Αυτό το γένος κάκτων περιλαμβάνει πάρα πολλά είδη. Χοντρικά, όσα απ' αυτά έχουν πυκνά και λευκά αγκάθια προτιμούν τις ηλιόλουστες θέσεις όλα τα άλλα θέλουν «φιλτραρισμένο ήλιο». 

Μαμμιλάρια

Μαμμιλάρια
Υπάρχουν πάρα πολλά είδη μαμμιλάριας, εδώ φαίνονται μόνον δύο απ' αυτά. (φωτ. Τ.Α.)

B. Άλλα παχύφυτα 
Σανσεβιέρα (Sanseviera): αγαπά τη σκιά αλλά έχει πολύ μικρή αντοχή στο κρύο, γι΄αυτό και το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου πρέπει να βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο.
Σανσεβιέρα
Σανσεβιέρα (Sanseviera), φωτ. Τ.Α.
Ζυγοκάκτοι (Zygocactus), Επίφυλλα (Epiphyllum) και Ριψαλίδοψη (Rhipsalidopsis): Στις ελληνικές κλιματικές συνθήκες τα καταφέρνουν σε εξωτερικό χώρο εκτός απ' τις περιόδους παγωνιάς. Τότε χρειάζονται προστασία από το κρύο, δηλαδή θα πρέπει κανείς ή να τα σκεπάσει για λίγες μέρες ή να τα φέρει σε εσωτερικό χώρο για περισσότερες. Αυτά τα παχύφυτα αγαπούν τη σκιά, πάντως το καλοκαίρι δυσκολεύονται με την ξηρή ατμόσφαιρα. Τα λουλούδια τους όμως είναι ωραία και έτσι ισοφαρίζονται οι ... παραξενιές τους. Τα πιο μικρά μπορούν να φυτευτούν και σε κρεμαστές γλάστρες ενώ τα πιο μεγάλα πάνε καλύτερα σε γλάστρες που είναι υπερυψωμένες.

 Επίφυλλο                                             Ζυγοκάκτος
Αριστερά ένα επίφυλλο και δεξιά ένας ζυγοκάκτος

Κεράκι ή Χόγια (Hoya carnosa): Αναρριχώμενο, που ευδοκιμεί στη σκιά ή την ημισκιά. Κάνει λευκά πολύ αρωματικά άνθη. Χρειάζεται στήριξη έστω από μια αυτοσχέδια πέργκολα. 

Χόγια ή κεράκι
Κεράκι ή Χόγια (Hoya carnosa) φωτ. Τ.Α.
Η γαστέρια (Gasteria) και η χαγουόρθια (Haworthia), είναι μικρά παχύφυτα που προτιμούν ημισκιά ή σκιά. 

 Χαγουόρθια 

Χαγουόρθια

Χαγουόρθια
Τρείς διαφορετικές χαγουόρθιες (Haworthia)  και ακριβώς από κάτω , δύο γαστέριες (Gasteria). Φωτ. Τ.Α.
Γαστέρια                                       Γαστέρια         











Δύο λόγια για τη σκιά                                                                                      Οταν μιλάμε για «φιλτραρισμένο φως» εννοούμε μια κατάσταση όπως αυτή που βρίσκουμε στην σκιά ενός δέντρου με αραιή φυλλωσιά ή κάτω από μία καλαμωτή.  
«Δυνατό φως» έχουμε σε μια βεράντα που δεν δέχεται άμεσα το φως του ήλιου αλλά δεν είναι σκοτεινή, αλλιώς λέγεται και διάχυτο ηλιακό φως. 
«Ημισκιερή» είναι μία θέση που δέχεται ήλιο το πρωί αλλά όχι το μεσημέρι και το απόγευμα.