Ένα δέντρο για τεμπέληδες

Νομίζω το έχω ξαναγράψει: δύο είναι κατά τη γνώμη οι πιο βαρετές δουλειές του κήπου, το μάζεμα των κομμένων κλαδιών και οι ψεκασμοί. Αν έχεις ένα δέντρο που μεγαλώνει αργά, τότε δεν θα χρειαστεί να κάνεις πολλά κλαδέματα, εκτός κι αν έχεις αποφασίσει να δώσεις κάποιο σχήμα στην φυλλωσιά του. Επίσης το να τριγυρνάς με ένα ψεκαστήρι στην πλάτη χωμένος μέσα σε μια ασφυκτική πλαστική στολή, φορώντας και μια ασφυκτική μάσκα και γυαλιά που θολώνουν κάθε τόσο, είναι σίγουρα εκνευριστικό. Πώς τα αποφεύγεις αυτά; Βάζοντας στον κήπο σου φυτά που μεγαλώνουν αργά και δεν υποφέρουν από εχθρούς και ασθένειες. Ένα απ' αυτά είναι και ο τάξος ή ίταμος ή και μαυρέλατο (Taxus baccata). Μία από τις ιδανικές επιλογές για τεμπέληδες κηπουρούς. 

Τάξος κλαδευόμενος τακτικά στο Άλσος της Κηφισιάς (φωτ. Δ.Α.)

Βασική προϋπόθεση για να το βάλει κανείς στον κήπου είναι να έχει άφθονο χώρο, μια και μπορεί να ξεπεράσει τα 20 μ. σε υψος με διάμετρο 10 μ. Βέβαια αν φύτευα σήμερα κι όλας έναν τάξο στον κήπο μου δεν ξέρω ποιοί ακριβώς θα είναι αυτοί που θα νοιαστούν για το τελικό μέγεθος του δέντρου, μια και αυτό ζει πολλές εκατοντάδες χρόνια. Υπάρχουν τάξοι ηλικίας 2000 ετών περίπου. Κατά τα άλλα, ευδοκιμούν σε όλες τις θέσεις, ακόμη και σκιερές σε εδάφη που στραγγίζουν καλά και είναι γόνιμα.  

Τα ανοιχτά πράσινα κλαδάκια είναι νέα βλάστηση και τα σκούρα ή παλιά (φωτ. Δ.Α.)

Ο ίταμος είναι ένα δέντρο της χλωρίδας μας, αειθαλές και κωνοφόρο κι ας μην έχει κουκουνάρια όπως αυτά που ξέρουμε. Είναι γνωστό απ' την αρχαιότητα δηλητηριώδες φυτό. Βέβαια αυτό αφορά κυρίως τα φυτοφάγα ζώα, μάλιστα τα άλογα είναι πιο ευαίσθητα. Ο άνθρωπος πρέπει (σύμφωνα με τα βιβλία) να φάει μεγάλες ποσότητες τάξου για να έχει πρόβλημα. 

Οι κώνοι του τάξου περιβάλλονται από κόκκινο περικάρπιο (φωτ.Τ.Α.)

Το ξύλο του τάξου είναι εξαιρετικό, ευθύ, σκληρό, ανθεκτικό και χωρίς «κόμπους». Υποτίθεται ότι τα περίφημα για την αποτελεσματικότητά τους μεγάλα αγγλικά τόξα του μεσαίωνα, τα longbow, ήταν φτιαγμένα από ξύλο τάξου.